Van VU naar OLVG-WEST

Inmiddels ben ik al gearriveerd in  het OLVG- west, het voormalige Lucas-andreas ziekenhuis.  Hier ben ik per ambulance naar toe gebracht.

Ik ben voor 3 weken geplaatst op de isolatieafdeling Hematologie 6A en ik mag daar niet vanaf. Vanaf nu is het afwachten wat er gaat gebeuren. Patiënten reageren allemaal weer anders. Sommige zijn doodziek anderen komen er redelijk doorheen. De grootste dip wordt volgende week verwacht, vanaf donderdag en het weekeind. Ik lig alleen op een 4 persoon kamer en dat blijft zo. Dus ik heb wel de ruimte. Voordeel: Niemand heeft last van mijn snurken.

Gelukkig heb ik ook een prachtig uitzicht. Ik lig in het gebouw wat je gelijk ziet als je vanuit Zaanstad komt. De Centunnelweg zie ik goed. Hoe voel ik  mijzelf?  Redelijk, wel versuft en vergeetachtig, maar dat komt door de medicijnen. De pijn van de neuropathie is door de nieuwe medicijnen uit het VUMC afgenomen. Daar is nu mee te leven. Gelukkig geen misselijkheid en overgeven. Ik hou uiteraard mijn bloedwaardes in de gaten, die zijn nu belangrijk. De Lymfepress mag ik ook hier gebruiken, maar niet meer als de trombocyten zijn gedaald onder de 60 (normaal 150) Dus ook het oedeem is onder controle.

Het bezoek is streng aan banden gelegd, uitzonderingen moet ik aanvragen. Dus zomaar binnenlopen mag niet. Voor de rest heb ik nog niet veel te melden (of ben ik vergeten) Ik wil nog iedereen bedanken voor de lieve kaartjes, de beste wensen en alle kaarsjes die er branden. Een speciaal kaartje staat op mijn nachtkastje, gemaakt door Dalisay met de tekst ‘Stay Strong’ , dat is ook wat ik ga doen.  Tot de volgende blog