Verleden week (22 augustus) heb ik  weer een MRI gehad plus een bloedonderzoek. Gisteren ( 29 augustus) kreeg ik daarvan de uitslag

De bloedwaarden zijn nog goed, de nierfunctie was zelf iets verbeterd. De lichte ketens zijn echter verhoogd naar ruim 525 lambda (standaard is dat tussen de 0,5  – 27) van 420 naar 525  is dus veel te hoog. Dat laatste zou ook een start betekenen van een behandeling bij een ‘normale’ patiënt En juist dat laatste ben ik dus niet bepaald.  De arts wil het toch weer 3 maanden uitstellen omdat het Li-Fraumeni syndroom ( de P53 verandering) een spelbreker is. De behandeling (chemo) kan n.l nieuwe  kankersoorten veroorzaken. ( li-fraumeni geeft toch een hoge kans op kanker, dat was al bekend).

Mocht één van de waardes verder oplopen dan moet er wel behandeld worden. Anders  kan ik allerlei botbreuken en andere orgaan ellende verwachten. M.a.w. allebei de opties zijn riskant ( wel en niet behandelen)  Het is dus een kwestie van tijd.  Ook het ‘lytic lesion‘ . M.a.w gat in mijn darmbeen is groter geworden van 1.3 naar 2,5, Ook niet goed dus. Vandaag zou er nog overleg zijn met de radiologen en dan worden ook de MRI resultaten van het AVL meegenomen. Bij  één ‘lytic lesion’ wordt er nog niet behandel bij 2 wel!

Hoe serieus is het?
Ik krijg allerlei verhalen te horen ‘van een kennis die het ook gehad heeft en er  15 jaar nog mee geleefd heeft’ Dit is zeker geen realiteit. Multi myeloma (plasmacel kanker) heeft diverse voorlopers zoals MGUS, en ik zit in een fase van Smouldering Myeloma ‘high risk’, waarbij het li-Fraumeni syndroom de voorspelling ook nog eens gelijk met 50%  halveert. Het gaat bij li-fraumeni om het tumor onderdrukkend gen ( het p53 gen) en juist die werkt bij mij niet goed! Ook een stamceltransplantatie is hoogst onzeker om de zelfde redenen. Mijn hoop ligt in de nieuwe generatie medicijnen. Maar die garantie krijg ik ook niet. Opgeven is echter geen optie. Dus ik spit en vraag wel verder. En kijk uit naar de nieuwe trails (wetenschappelijk onderzoek, bij voorkeur fase 3/4)

Ben ik nu teleurgesteld?
Ik begrijp de redenatie van de arts goed, maar tegelijkertijd is het wel dubbel voor mij, (en ons ) Behandelen betekent een risico,…Niet behandelen ook. In deze moet ik vertrouwen hebben in de artsen. Enfin ik leef mij leven zo goed mogelijk en ben zeker niet pessimistisch, Daar heb ik ook totaal geen behoefte aan. En zo zit ik ook niet in elkaar. Mijn arts is gelukkig kundig, dat blijkt uit alles. En dat voelt goed. Verder wordt ik ook in de gaten gehouden door het AVL, Dat is ook wel prettig.

Lichamelijke klachten. En er nog een nekhernia bij als suprise

Ik heb de laatste tijd veel last van mijn rug, schouder en nek en armen gehad (nu gaat het weer wat beter door fysio). Maar deze klachten worden niet toegerekend aan Multiple Myeloma. (dat is goed) Wel is op de laatste MRI een nekhernia vastgesteld op: C6-C7,  en een vernauwing, waarvoor ik in oktober naar de neuroloog moet. Deze zou wel wat klachten verklaren. Kan er ook nog wel bij 🙂 Verder kan deze ook spontaan genezen.

Tonia, Hoe gaat het met haar?
Het gips van haar hand wordt vrijdag verwijderd en ook de pen. Dan mag ze nog 3 /6 maanden revalideren, ze heeft veel drukpijn ( opgezette vingers) Maar het verwijderen van het gips zal een zege betekenen voor haar. Daarna wordt het een duimspalk en veel oefenen.

Ik heb dus nu ook Herfst vakantie…..Ook maar weer van genieten.