Vandaag heb ik mijn eigen stamcellen weer teruggekregen, in het bijzijn van Tonia en Patricia.

Het zijn er ongeveer 2,6 miljoen stuks, gevat in 6 zakjes. Elk zakje duurt ongeveer 10 minuten en komt binnen via een z.g. picclijn.( zie vorige blog) Deze stamcellen genezen NIET, maar zorgen er wel voor dat er weer cellen aangemaakt kunnen worden. Dat zou onmogelijk zijn na de zware chemo (Melfalan) van afgelopen dinsdag. Deze stamcellen vinden zelf de weg naar het beenmerg terug maar Het duurt vervolgens nog wel 10 tot 14 dagen voordat er voldoende cellen aangemaakt worden. Dit is een kwetsbare tijd omdat je weerstand 0,0 is. zieke mensen mogen niet op visite komen.

Morgen ga ik naar de isoleer van het OLVG- West Hematologie 6A  (het voormalige Lucas ziekenhuis) Hier moet ik blijven totdat de waardes weer normaal zijn. Meestal duurt dat 14 tot 21 dagen na de stamcel transplantatie. Wat kan ik verwachten? Deze periode wordt de dip genoemd. Je kunt ziek worden, maar dat hoeft niet. Iedereen reageert er weer anders op. Ik moet het dus maar even afwachten.

Ook met de neuropathie maak ik vorderingen. Ik heb nieuwe medicatie gekregen en deze werken al een stuk beter. Ik ben dus ook hier weer een stap verder. Deze hulp kreeg ik van dr Zwart van de pijnpoli via de zaalarts dr. Charlotte Korst. En daar ben ik blij mee. Maar ik ben er nog niet, de medicijnen zijn zwaar, dus ik wil ook weer afbouwen. Dus voor nu, op weg naar ‘De DIP’, maar ook naar herstel.