Lieve mensen, Al ruim 2 jaar kampt onze kleindochter met een eetstoornis, waar ik niets over mocht schrijven in mijn  blog. Een eetstoornis die haar leven negatief beïnvloedde en diverse opnames nodig maakte. Ook nu was ze opgenomen in Alkmaar. De eetstoornis startte toen ze 13 jaar was en nam bij haar de overhand. Haar zelfbeeld werd telkens weer op de proef gesteld En hoe mooi we haar ook vonden, ze dacht er anders over.

Ze was ook betrokken bij mijn ziekte en dat van Tonia en maakte zich daar ook ongerust over. Toch heeft haar dat niet kunnen weerhouden om enkele pogingen te ondernemen om afscheid te nemen van het leven.  En waar we 2,5 jaar al bang voor zijn, is vandaag tot  een wrede werkelijkheid geworden, Ze kon het leven niet mee aan, Het was te zwaar voor haar. De laatste poging slaagde  Vanmorgen moesten we afscheid van haar nemen. Ze was niet meer te redden. Dalisay is 15 jaar geworden. Een prachtig lief, creatief en sociaal kind. Dupe van Anorexia. Dit is pas echt erg kl…We hebben al een leven geleefd, ze was er net aan begonnen.

We zijn verdrietig. Wat kan een mens nog hebben? Wat kunnen we als familie nog hebben? Vooral Patricia, Ron en Kylian?  De ziekte MM zal ik nog steeds proberen te overwinnen, voor onze kinderen. We hebben de steun van elkaar toch hard nodig. Maar dit maakt het wel moeilijk voor ons allemaal. Dit kan ook niet los gezien worden van het hele proces. Vandaar dat ik dit deel met jullie. Hoe wrang kan het leven zijn?

Lieve Dalisay, we houden en blijven super veel van je houden. Voor altijd!

Dalisay met Patricia tijndens Mirandamania,